Nieuwsberichten
Wil je een nieuwsbericht plaatsen, stuur dan een e-mail met de tekst en bij voorkeur met beeldmateriaal naar eitcader.[antispam].@hetgaljoen.com.

Roeivereniging Willem III organiseert ieder jaar een snerttocht door de grachten van Amsterdam en dat mag met recht een aaneenschakeling van spektakeltjes genoemd worden. Met z’n allen, 14 Galjoeners, kwamen we aan bij de roeivereniging Willem III. Een roeivereniging waar we ons gelijk welkom voelden. De eerste snertgeuren vonden hun weg naar ons. Geen zorgen: er is snert.

Voor het Galjoen waren drie boten gereserveerd en allerhartelijkst werden we geholpen met het te water laten (zij noemen dat lanceren) van twee C-vieren en een wherry. Het was de bedoeling om de boot op te tuigen met allerlei gezelligheden zoals slingers, lampjes en creaties waarbij het doel was: zichtbaar met plezier roeien. Zo deed er zelfs iemand mee die een ietwat gedateerde lampekamp als pet op haar hoofd had gezet. Het ding bleek later op de avond nog licht te geven ook.

Mijn “lot” bestond eruit dat ik ingedeeld was in de wherry. We hadden twee roeiers en twee sturen. In mijn geval deelde ik de stuurplaats met Lyssa. Dat is toch andere koek: een boot met z’n tweeën besturen. Bij deze de complimenten voor Lyssa. Naast dat ze het inzicht toonde dat een goede stuurvrouw verraadt, vond ze haar weg in mijn stuurmanskunsten. De Amstel, de grachten, de tussenstop voor chocolademelk (op een toch wel wat onmogelijke plek, maar ja, in Amsterdam kan alles), het was het ene spektakeltje na het andere. De oude grachtenpanden, de woonboten, de stadse geluiden…de rondvaartboten. Bij de tussenstop was het voor ons wisselen. Joop en Marina gingen sturen en Lyssa en ik mochten onze roeikunsten vertonen. Gelukkig bleken voor dit stuurmanskoppel dezelfde spektakeltjes in het vat te zitten. …er werd wel eens een meerpaal of een brug geraakt omdat de inschatting wat spectaculair bleek te zijn.

Zo kwamen we al genietend, weer terug bij Willem III waarbij we goed geholpen werden met het binnenhalen van de boten. Bij ons allemaal bleef nog één vraag over: de snert, waar is de snert? In het clubgebouw was een lange “stamtafel” voor ons bestemd. Keuze uit snert met vleesch of vegan werd gegeven. Daarbij een lekkere consumptie en roggebrood met spek of kaas maakte het spektakel helemaal compleet.

Dank aan Willem III voor deze prachtige, aan te bevelen roeitocht, en dank aan mijn 13 mederoeiers voor hun gezelligheid en fijne clubgevoel… en dank aan Marina voor het gedeeltelijk wassen van mijn jas met grachtenwater. Oeps…we zijn vergeten om af te sluiten met ons clublied aan deze mooie tafel, bedenk ik me net.

Eric Simons

Meer foto's